Maximus dolor, inquit, brevis est.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Duo Reges: constructio interrete. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;

Quid de Pythagora?: Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.
Bork: Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Bork: Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.
Ostendit pedes et pectus.: Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;

Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.
Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.
Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat.
Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;

Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi
valde pertinax fueris, concedas necesse est.

Perspicuum est enim, nisi aequitas, fides, iustitia
proficiscantur a natura, et si omnia haec ad utilitatem
referantur, virum bonum non posse reperiri;

Esto, fecerit, si ita vis, Torquatus propter suas utilitatesmalo enim dicere quam voluptates, in tanto praesertim viro-, num etiam eius collega P.

Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Rationis enim perfectio est virtus; Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Sed plane dicit quod intellegit. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Nemo igitur esse beatus potest. Omnis enim est natura diligens sui.

Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.
Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Natura sic ab iis investigata est, ut nulla pars caelo, mari, terra, ut poëtice loquar, praetermissa sit;
Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium?